انواع جراحی قطع عضو

انواع جراحی قطع عضو

رویکرد جراحی به قسمت آسیب دیده بدن، دلیل قطع عضو و میزان آسیب استخوان و بافت بستگی دارد. قطع انگشت ممکن است یک روش کوچک اما پیچیده باشد که با پوست، تاندون ها و اعصاب کار می کند تا عملکرد حرکتی ظریف و استفاده بهینه از دست را امکان پذیر کند. برداشتن بازو یا پا می‌تواند نیاز به جراحی بزرگ داشته باشد، که نیازمند مهارت در دست زدن و تثبیت تمام بافت‌های مختلف قسمت بدن از جمله پوست، رگ‌های خونی، ماهیچه‌ها، اعصاب، تاندون‌ها و استخوان است.

برای برداشتن انگشت، پا، پا، دست، بازو یا ساق، جراح ممکن است استخوان را برش دهد یا یک مفصل را جدا کند (از هم جدا کند) و استخوان‌ها را در جایی که به هم می‌رسند مانند زانو یا آرنج جدا کند.

قطع عضو ممکن است در مراحل مختلفی انجام شود. ممکن است برای رسیدگی به تجزیه بافت، درد مزمن، جای زخم یا سایر مشکلات سلامتی، یک روش تجدید نظر لازم باشد.

انواع جراحی قطع عضو

انواع آمپوتاسیون اندام فوقانی

• قطع دست جزئی: برداشتن بخشی از دست
• باز کردن مچ دست: برداشتن دست پس از جدا کردن آن از قسمت پایین بازو در مچ
• قطع عضو زیر آرنج: برداشتن قسمتی از بازو با برش استخوان های پایین بازو (رادیوس و اولنا)
• از دست دادن آرنج: برداشتن بازو تحتانی پس از جدا کردن آن از بازو در آرنج
• قطع عضو بالای آرنج: برداشتن قسمت تحتانی بازو، آرنج و بخشی از بازو با بریدن استخوان بازو (بازو)
• باز کردن شانه: برداشتن کل بازو پس از جدا کردن آن از شانه
• قطع عضو ربع جلو: برداشتن بازو و بخشی از شانه (استخوان های شانه می تواند شامل ترقوه و کتف باشد)

انواع آمپوتاسیون اندام تحتانی

• آمپوتاسیون پاشنه پا: برداشتن قسمتی از پا (انواع بسیاری از آمپوتاسیون جزئی پا وجود دارد)
• از دست دادن مچ پا: برداشتن پا پس از جدا کردن آن از ساق پا در مچ پا
• آمپوتاسیون زیر زانو: برداشتن پا و بخشی از ساق پا با بریدن استخوان‌های ساق پا (درشت نی و نازک نی)
• انبساط زانو: برداشتن ساق پا با جدا کردن آن از ساق بالایی در زانو
• آمپوتاسیون بالای زانو: برداشتن ساق پا، زانو و بخشی از قسمت بالایی ساق با بریدن استخوان بالایی ساق (فمور)
• جداسازی مفصل ران: برداشتن کل ساق با جدا کردن آن از لگن در مفصل ران
• آمپوتاسیون لگن یا همی پلوکتومی: برداشتن کل ساق پا و بخشی از لگن

آمپوتاسیون مضاعف برداشتن هر دو دست، پا، بازو یا ساق پا است.

پس از انواع جراحی قطع عضو فرد نیازمند استفاده از انواع اندام مصنوعی است که با مشورت جراح و متخصص ارتز و پروتز باید اقدام به تهیه آن کند.

برخی از روش های رایج قطع عضو عبارتند از:

قطع عضو استاندارد
جراحان اندام را برمی دارند و ماهیچه ها را به انتهای بریده شده استخوان متصل می کنند و آن را با پوست می پوشانند. اگر قرار است پای مصنوعی (پروتز) به بیمار ارائه شود، اندام انتهایی باید به اندازه کافی با بافت نرم بیمار پوشانده شود تا پروتز راحت باشد و بتواند وزن را بدون ایجاد درد، عفونت و تجزیه بافت تحمل کند.

استئواینتگراسیون (OI)
جراحان بخشی از بدن را برمی دارند و یک ایمپلنت فولادی را در کنده استخوان باقی مانده قرار می دهند. یک پروتز می تواند به آن قطعه کاشته شده متصل شود. هنگامی که برای قطع پا استفاده می‌شود، این روش می‌تواند به استخوان‌های ساق و لگن اجازه دهد به جای بافت نرم باقی مانده، وزن را جذب کنند، بنابراین ایستادن و راه رفتن برای بیمار طبیعی‌تر است.

روتیشن پلاستی
در طول این جراحی، که ممکن است انتخابی برای برخی از بیماران مبتلا به تومور در استخوان یا بافت نرم باشد، جراحان بخشی از اندام را که در آن سرطان قرار دارد، برمی‌دارند و هر بافت سالم زیر تومور را برگردانده و دوباره به آن متصل می‌کند.

به عنوان مثال، اگر جراحی سرطان به قطع زانوی فرد نیاز داشته باشد، ممکن است استخوان و بافت مچ پا در آن پا هنوز سالم باشد. جراحی چرخشی می تواند ساق پا را بچرخاند و دوباره آن را به هم وصل کند تا جایی که مفصل مچ پا جایگزینی برای زانو شود.

این جراحی موفقیت‌آمیز می‌تواند به برخی از بیماران این امکان را بدهد که از پروتز ساق پا استفاده کنند و از تحرک و حتی شرکت در فعالیت‌ها و ورزش‌ها لذت ببرند.

کلمات مرتبط :

انواع جراحی قطع عضو – بریس زانو – پروتز زیر زانو – پروتز بالای زانو – پروتز مچ دست – پروتز بالای آرنج – پروتز دست – ارتوپدی فنی در خیابان مطهری – کفش طبی برای کودکان