پروتز مچ دست یک وسیله پزشکی است که برای جایگزینی مفصل مچ آسیب دیده یا قطع شده استفاده می شود. این نوع پروتز معمولاً در بیمارانی استفاده میشود که آسیب شدیدی به مفصل مچ دست دیدهاند یا دچار بیماریهای دژنراتیو شدهاند که به مرور زمان باعث خراب شدن مفصل شده است.
پروتزهای مچ دست برای بازگرداندن عملکرد مفصل مچ طراحی شده اند و به بیماران این امکان را می دهند تا فعالیت های روزمره خود را انجام دهند و استقلال خود را بازیابند.
صرف نظر از نوع پروتز مچ دستی که استفاده می شود، هدف از این روش بازگرداندن عملکرد مفصل مچ دست و اجازه دادن به بیماران برای انجام فعالیت های روزمره است.
بیمارانی که تحت عمل جراحی تعویض مچ قرار میگیرند میتوانند انتظار داشته باشند که در روزهای بعد از عمل کمی درد و ناراحتی را تجربه کنند، اما معمولاً میتوان آن را با دارو کنترل کرد. فیزیوتراپی نیز بخش مهمی از روند بهبودی است، زیرا می تواند به بیماران کمک کند تا قدرت و تحرک مفصل مچ را بازیابند.
انواع مختلفی از پروتزهای مچ دست موجود است که هر کدام برای رفع نیازهای خاص بیماران طراحی شده اند. برخی از پروتزها برای جایگزینی تنها بخشی از مفصل مچ طراحی شده اند، در حالی که برخی دیگر برای جایگزینی کل مفصل طراحی شده اند. نوع پروتزی که استفاده می شود به میزان آسیب وارده به مفصل مچ دست و نیازهای فردی بیمار بستگی دارد.
یکی از رایج ترین انواع پروتزهای مچ دست، تعویض کامل مچ دست است. این نوع پروتز برای جایگزینی کل مفصل مچ دست از جمله استخوان ها، غضروف ها و رباط ها طراحی شده است. در طول عمل، مفصل آسیب دیده برداشته شده و با پروتز جایگزین می شود. پروتز معمولاً از فلز و پلاستیک ساخته شده است و به گونه ای طراحی شده است که حرکت طبیعی مفصل مچ را تقلید کند.
نوع دیگری از پروتز مچ دست، تعویض جزئی مچ دست است. این نوع پروتز برای جایگزینی تنها بخشی از مفصل مچ دست، به طور معمول استخوان اسکافوئید طراحی شده است. استخوان اسکافوئید یکی از هشت استخوان کوچک مچ دست است و اغلب در بیماران مبتلا به بیماری های دژنراتیو مانند آرتروز آسیب می بیند. جایگزینی جزئی مچ دست برای بازگرداندن عملکرد مفصل مچ دست طراحی شده است و در عین حال تا حد امکان از مفصل طبیعی حفظ می شود.
علاوه بر تعویض کامل و جزئی مچ دست، پروتزهای مچ دستی نیز وجود دارد که برای کاشت در مچ دست بیمار بدون برداشتن هیچ استخوانی طراحی شده اند. این نوع پروتزها به عنوان پروتزهای مچ دست بین پوزیشنی شناخته می شوند و به گونه ای طراحی شده اند که بین استخوان های مفصل مچ قرار می گیرند. پروتزهای اینترپوزیشنال مچ دست معمولاً در بیمارانی استفاده می شود که دارای یک بیماری دژنراتیو هستند که باعث ساییده شدن استخوان های مفصل مچ به یکدیگر شده و باعث درد و ناراحتی می شود.
مقالات مرتبط :