پروتز اندام

پروتز اندام یک اندام مصنوعی است که جایگزین بخش از دست رفته بدن می شود، معمولاً به دلیل قطع شدن آن.

علل اصلی قطع اندام عبارتند از

• بیماری عروق خونی (عروقی)، به ویژه ناشی از دیابت یا بیماری شریانی محیطی
• سرطان
• جراحت (به عنوان مثال، در اثر تصادف وسیله نقلیه موتوری، تصادف ناشی از کار، یا جنگ نظامی)
• نقص مادرزادی

روزانه افراد زیادی به دلیل مشکلات ذکر شده در بالا دچار قطع عضو می شوند و این درصد احتمالاً افزایش می یابد زیرا با افزایش سن جمعیت، افراد بیشتری به دیابت و بیماری های عروقی مبتلا می شوند.

برای افرادی که قطع عضو شده اند، معمولاً یک پروتز اندام (اندام مصنوعی) برای جایگزینی آن قسمت از بدن توصیه می شود. حداقل، یک پروتز باید فرد را قادر سازد تا فعالیت های روزانه (مانند راه رفتن، غذا خوردن و لباس پوشیدن) را به طور مستقل و راحت انجام دهد. در بهترین حالت، یک پروتز ممکن است فرد را قادر به عملکرد خوب یا تقریباً به همان اندازه قبل از قطع عضو کند.

موفقیت با پروتز زمانی اتفاق می‌افتد که تیم بالینی درگیر دارای انواع مختلفی از متخصصان باشد، بسته به نیاز فرد. اعضای اصلی تیم حداقل شامل جراح، متخصص پروتز و فیزیوتراپیست است. متخصصین پروتز متخصصانی هستند که توانایی‌های عملکردی کلی فرد قطع عضو را ارزیابی می‌کنند و یک طرح درمان پروتز تهیه می‌کنند که شامل طراحی، نصب، ساخت و تنظیم پروتز و ارائه مراقبت‌های پیگیری مادام‌العمر برای حفظ پروتز و ارائه مشاوره و راهنمایی در مورد مراقبت است.

اهداف استفاده از پروتز اندام

اهداف از تحرک ساده تا توانایی انجام فعالیت‌های پرفشار مانند دویدن و پریدن متغیر است. اجزای پروتز برای کمک به افراد در دستیابی به اهداف مختلف خود سفارشی شده است. پیشرفت در مواد بالشتک، طراحی سوکت مصنوعی و فناوری اجزای پا، مچ پا، زانو، دست، مچ و آرنج به طور قابل توجهی راحتی و عملکرد را بهبود بخشیده است. هنگام نصب پروتز، متخصص پروتز کار می کند تا مطمئن شود که فرد قطع عضو در هنگام ایستادن و راه رفتن راحت، پایدار است و می تواند به اهداف فردی برسد یا به آن دست یابد.

افراد با انگیزه بالا و در غیر این صورت سالم با پروتز می توانند کارهای خارق العاده زیادی انجام دهند (به عنوان مثال، چتربازی، کوهنوردی، سه گانه کامل، شرکت کامل در ورزش، یا بازگشت به مشاغل سخت یا انجام وظیفه فعال در ارتش). چه از پروتز فقط برای تحرک اولیه استفاده شود یا برای فعالیت‌های سخت‌تر، می‌تواند مزایای روانی عمیقی داشته باشد و کیفیت زندگی را بهبود بخشد.

استفاده موفق از پروتز به موارد زیر بستگی دارد:

• سایر شرایط پزشکی فرد
• توانایی های جسمی و شناختی فرد
• ویژگی های کنده قطع عضو
• سوکت پروتز چقدر خوب به بدن می خورد و به آن متصل می شود

نصب پروتز اندام یک مهارت تخصصی است. همچنین انجام تنظیمات فیزیکی و ذهنی لازم برای عملکرد با پروتز برای افراد ممکن است سخت باشد. بنابراین، کل فرآیند انتخاب و تنظیم اجزا و ارزیابی عملکرد کلی پروتز چالش برانگیز است و زمان قابل توجهی را می طلبد. همه بیماران کاندید همه انواع پروتز نیستند.

آماده شدن برای قطع عضو

قطع عضو برای افراد سخت است. از دست دادن اندام نه تنها از نظر جسمی چالش برانگیز است، بلکه تصور افراد از خود اغلب پس از از دست دادن بخشی از “خود” تغییر می کند. پزشکان و متخصصان پروتز سعی می کنند با توضیح اینکه چرا قطع عضو ضروری است و قبل و بعد از قطع عضو و در طول پروتز گذاشتن چه اتفاقی می افتد، افراد و خانواده آنها را آماده کنند. افرادی که فرآیند را درک می کنند و انتظارات واقع بینانه ای از مشکلاتی که ممکن است با آن ها روبرو شوند و محتمل ترین نتایج را دارند، بیشتر پشتکار خواهند داشت و نتیجه بهتری خواهند داشت. پزشکان گاهی اوقات ترتیب می دهند که فرد با فردی که قبلاً قطع شده و به خوبی با آن سازگار شده است صحبت کند.

قبل از انجام عمل جراحی، پزشکان سعی می کنند افراد را در بهترین شرایط پزشکی قرار دهند. آنها سعی می کنند مشکلات پزشکی موجود، مانند تغذیه نامناسب، دیابت و بیماری های قلبی یا ریوی را تا حد امکان کاهش دهند. از آنجایی که سیگار در بهبودی اختلال ایجاد می کند، اقدامات ترک سیگار مهم است. اگر زمان اجازه دهد، افرادی که ضعیف یا ناتوان هستند ممکن است درمان و تمریناتی را انجام دهند تا قوی‌تر و انعطاف‌پذیرتر شوند.

بعد از جراحی

بلافاصله پس از جراحی، تیم پزشکی اقداماتی را آغاز می کند

• دامنه حرکت مفاصل را حفظ کنید تا از سفت شدن آنها جلوگیری کنید
• قدرت و شرایط عمومی افراد را حفظ یا افزایش دهید
• تورم (ادم) در استامپ را مدیریت کنید

هنگامی که بهبودی اجازه می‌دهد، افراد باید شروع به حساسیت زدایی انتهای استامپ خود با ماساژ، ضربه زدن، لرزش و شروع به تحمل وزن روی آن کنند.

نصب پروتز اندام زمانی شروع می شود که زخم جراحی به اندازه کافی بهبود یابد و تورم به اندازه کافی کاهش یابد، مشروط بر اینکه فرد از قدرت کلی و دامنه حرکتی مفصل کافی برخوردار باشد. نصب پروتز معمولاً حدود ۷ تا ۱۰ هفته پس از قطع عضو اتفاق می افتد.

استامپ قطع عضو به مدت ۶ تا ۱۸ ماه پس از قطع عضو تغییر می کند زیرا مایع بیشتری از استامپ خارج می شود و ماهیچه ها تغییر شکل می دهند. در حالی که این تغییرات ادامه دارد، پروتزها ممکن است یک یا چند سوکت موقت را تا زمانی که استامپ قطع شده تثبیت کند، قرار دهند. هنگامی که استامپ قطع شده به اندازه و شکل نهایی خود نزدیک به نظر می رسد، متخصصان پروتز برای فرد پروتز قطعی مناسب می کنند. پروتز موقت به افراد اجازه می دهد تا به فشارها و نیروهایی که در استفاده از پروتز دخیل هستند عادت کنند.

توانبخشی زودهنگام با فیزیوتراپی بهبودی و موفقیت آتی در استفاده از پروتز را تسهیل می کند. در صورت امکان برای افرادی که قطع عضو آنها برنامه ریزی شده است، توانبخشی قبل از قطع عضو آغاز می شود. برای افرادی که قطع عضو آنها به طور ناگهانی انجام می شود (مثلاً به دلیل آسیب دیدگی در تصادف با وسیله نقلیه موتوری یا درگیری)، توانبخشی از روز اول پس از جراحی آغاز می شود.

کلمات مرتبط :

پروتز اندام – پروتز مصنوعی – قطع عضو – هزینه پروتز دست – انواع پروتز – ارتوپدی فنی در تهران – ارتوپدی فنی در خیابان مطهری