واروس یا پای پرانتزی عارضه ای است که با انحراف زانو به طرف خارج و یا فاصله گرفتن زانو ها از یکدیگر همراه است و در بسیاری از موارد با تجویز ارتوز مناسب قابل درمان است.
انحراف قسمت بالایی استخوان تیبیا شایع ترین علت بروز پای پرانتزی است و عدم یکنواختی صفحات رشد تحتانی ران و انتهای فوقانی تیبیا به دلایلی همچون وارد شدن ضربه شددی به زانو ، نریم استخوان ، برخی عفونت ها ، بدجوش خوردن شکستگی ها ، دیسپلازی های استخوانی و ناهنجاری در صفحه رشد انتهای فوقانی تیبیا نیز در بروز واروس نقش دارند.
پای پرانتزی در کودکانی که بتازگی راه افتاده اند شایع است و معمولا بطور خودبخود و حداکثر تا سه سالگی برطرف می شود ولی در صورتی که این عارضه یک طرفه و غیرقرینه باشد و یا همراه با کوتاهی اندام و یا لنگیدن کودک حین راه رفتن باشد درمان باید در سنین پایین تر آغاز شود.
برای درمان این عارضه در کودکان باید به جراح ارتوپدی کودکان مراجعه شود تا وی بر اساس شرایط کودک و همچنین شدت انحراف ایجاد شده بهترین روش درمان را توصیه کند.
در موارد خفیف تا متوسط واروس تجویز بریس های مخصوص از جمله ارتوز AFO مفصل دار یکی از روش های موثر در درمان پای پرانتزی است.
فیزیوتراپی و حرکات اصلاحی نیز در درمان این ناهنجاری موثر هستند.
از آن جایی که پرانتزی بودن پاها علاوه بر ظاهر نامناسب سبب افزایش ریسک ابتلا به آرتروز زانو و کمر در بزرگسالی می شود درمان به موقع آن در سنین کودکی از اهمیت زیادی برخوردار است.
در افراد بزرگسال که پای پرانتزی دارند معمولا اقدامات غیرجراحی نمی توانند کمکی به بهبود شرایط زانو در فرد بکنند ، معمولا جراحی به روش استئوتومی برای اصلاح زانوها انجام می گیرد.
کلمات مرتبط :
ارتوپدی فنی – کلینیک ارتوپدی فنی – بریس مفصل دار – ارتوز AFO – کفش طبی کودکان